Koryon Villüs Biyopsi (CVS) Nedir?
Koryon villüs biyopsi, gebeliğin erken döneminde bebeğin plasentasından (eşinden) örnek alınarak yapılan bir prenatal tanı yöntemidir.
Genellikle 11–14. gebelik haftalarında yapılan ikili tarama testi ya da erken tarama sonucunda risk saptanırsa uygulanır. Plasenta dokusu fetüsle aynı genetik materyali taşıdığı için kromozom bozuklukları ve diğer genetik problemlerin tanısında kullanılır.
Koryon villüs biyopsi, annenin aile öyküsüne ve tarama testi sonuçlarına göre önerilir.
Amniyosentezle kıyaslandığında, spina bifida gibi nöral tüp defektleri hakkında bilgi vermez. Bu nedenle CVS uygulanan gebelere, 16–18. haftalarda nöral tüp defekti taraması için anne kanı testi yapılması önerilir.
Uygulama
Koryon villüs biyopsi şu durumlarda önerilir:
- Kromozom anomali riski yüksek gebelikler
- Ailede genetik bozukluk öyküsü bulunanlar
Genellikle 10–12. gebelik haftalarında uygulanır. İşlem sırasında kateter (ince tüp) veya karından girilen ince bir iğne kullanılır:
- Kateter vajinadan servikse ilerletilir, ultrason rehberliğinde plasentaya yerleştirilir.
- Kateterin diğer ucundaki enjektörle plasenta dokusu toplanır.
- Alternatif olarak karından rahme bir iğne girilerek örnek alınabilir.
- İşlem sırasında kramp tarzında ağrı hissedilebilir.
- Alınan örnekler genetik laboratuvara gönderilir; sonuçlar 10–14 gün içinde çıkar.
- İkiz veya çoğul gebelikte her plasentadan ayrı örnekleme yapılır.
Avantaj ve Riskler
Avantajlar
- Kromozom anomalilerinin erken tanısı sayesinde daha erken müdahale edilebilir.
- Negatif sonuç durumunda gebeliğin erken dönemde sonlandırılması, anne için psikolojik olarak daha az yıpratıcıdır.
- Amniyosenteze kıyasla daha erken yapılabilir.
Riskler
- Düşük riski: CVS ve amniyosentezde benzer gebelik kaybı oranları bildirilmiştir.
- Enfeksiyon riski: İşlem girişimsel olduğu için vajinal enfeksiyon varsa enfeksiyon gelişebilir. Bu nedenle işlem öncesi muayene ve kültür alımı yapılır, gerekirse antibiyotik başlanır.
- Kol/bacak anomalileri: 10. haftadan önce yapılan işlemlerde yenidoğanda ekstremite anomalileri gözlenmiştir. Bu nedenle 10. haftadan önce uygulanmaz.
